06
Δεκ
Ονοματεπώνυμο: ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΑΥΡΙΑ
Τιτλος:MEMORYSCAPES: Εξερευνώντας παλάτια μνήμης
Title: MEMORYSCAPES: Exploring Memory Palaces
Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2023 17.00 μμ.
Γ4 αίθουσα συνεδριάσεων
Εξεταστική Επιτροπή
Επίκουρη Καθηγήτρια Άννα Καραγιάννη
Αναπληρώτρια καθηγήτρια Καραμανέα Παναγιώτα
Αναπληρωτής Καθηγητής Αλέξανδρος Βαζάκας
Περίληψη
“Οι γνώσεις που κατέχεις και οι αναμνήσεις που διατηρείς καθορίζουν το ποιος είσαι πραγματικά.”
Η παρούσα ερευνητική μελετά το σημείο τομής μεταξύ της νευροεπιστήμης και της αρχιτεκτονικής, με στόχο να διερευνηθεί το πως αντιλαμβανόμαστε τον χώρο, πως τον θυμόμαστε και πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την μνήμη για να επαναπροσδιορίσουμε καθοριστικά την αρχιτεκτονική μας εμπειρία. Καθώς το φως προσκρούει στα αντικείμενα και εισέρχεται στον αμφιβληστροειδή, τα μάτια μας στέλνουν σήματα στον εγκέφαλό μας και εκείνος, επεξεργαζόμενος τις πληροφορίες, μας λέει τι νομίζει ότι βλέπουμε, με βάση αυτά που ήδη γνωρίζει και θυμάται. Αυτό σημαίνει ότι η αντίληψή μας για τον κόσμο δεν είναι σταθερή- επηρεάζεται συνεχώς από τις αναμνήσεις και τις προσδοκίες μας. Η αρχιτεκτονική δεν έχει να κάνει μόνο με φυσικές δομές- έχει να κάνει με το πώς θυμόμαστε και ερμηνεύουμε αυτές τις δομές. Στην ουσία, δεν είμαστε παθητικοί παρατηρητές του κόσμου, αλλά ενεργοί δημιουργοί της πραγματικότητάς μας. Αναγνωρίζοντας τη δύναμη της μνήμης στην αντίληψή μας για τον χώρο, μπορούμε, αξιοποιώντας τις διαθέσιμες τεχνολογίες, να αναδιαμορφώσουμε τις αρχιτεκτονικές μας εμπειρίες έτσι ώστε εισάγοντας νέες μεθόδους αντίληψης του φυσικού κόσμου οι εμπειρίες μας να είναι πιο ουσιαστικές, αλλάζοντας τελικά τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον μας.
Abstract
The knowledge you possess and the memories you retain determine who you really are. This research studies the intersection between neuroscience and architecture, with the aim of exploring how we perceive space, how we remember it, and how we can use memory to redefine our architectural experience in a definitive way. As light strikes objects and enters the retina, our eyes send signals to our brain and it processes the information and tells us what it thinks we see, based on what it already knows and remembers. This means that our perception of the world is not fixed; it is constantly influenced by our memories and expectations. Architecture is not just about physical structures; it is about how we remember and interpret those structures. In essence, we are not passive observers of the world, but active creators of our reality. By recognising the power of memory in our perception of space, we can, using available technologies, reconfigure our architectural experiences so that by introducing new methods of perceiving the physical world our experiences are more meaningful, ultimately changing the way we interact with our environment.