Έμβλημα Πολυτεχνείου Κρήτης
Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Facebook  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Instagram  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Twitter  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο YouTube   Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Linkedin

Νέα / Ανακοινώσεις / Συζητήσεις

Παρουσίαση Διπλωματικής Εργασίας κ. Πενθερουδάκη Βασίλειου, Σχολή ΜΗΧΟΠ

  • Συντάχθηκε 23-07-2021 13:41 Πληροφορίες σύνταξης

    Ενημερώθηκε: -

    Τόπος: Εξ’ αποστάσεως - Ανοιχτή στο κοινό
    Σύνδεσμος τηλεδιάσκεψης
    Έναρξη: 29/07/2021 09:00
    Λήξη: 29/07/2021 10:00

    Τίτλος: Σύγκριση δύο εναλλακτικών σχεδιασμών ανατινάξεων μετώπων μορφής στοάς

    Εξεταστική Επιτροπή:
    Εξαδάκτυλος Γεώργιος, Καθηγητής ΜΗΧΟΠ (επιβλέπων)
    Κομνίτσας Κωνσταντίνος , Καθηγητής ΜΗΧΟΠ
    Δρ. Λιόλιος Παντελής , ΕΔΙΠ ΜΧΟΠ
     

    Περίληψη:
    Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η σύγκριση δύο εναλλακτικών μεθόδων σχεδιασμού μορφής στοάς. Οι δύο μέθοδοι είναι: η Νορβηγική μέθοδος (μέθοδος NTNU) και η μέθοδος Konya. Στην πρώτη μέθοδο, η οποία προτάθηκε από τον S. Zare στην διδακτορική του διατριβή το 2007, χρησιμοποιήθηκε ένα μήκος διατρήματος της τάξης των 3.0 m με χρήση παράλληλων διατρημάτων. Το σχέδιο γόμωσης προτάθηκε επίσης από τον S. Zare. Στην δεύτερη μέθοδο, η οποία προτάθηκε από τον καθηγητή C. Konya το 1995, χρησιμοποιήθηκε ένα μήκος διατρήματος της τάξης των 2 m με χρήση διατρημάτων υπό γωνία. Καταρτίστηκε ένα εναλλακτικό σχέδιο γόμωσης των διατρημάτων, σύμφωνα με τις προτάσεις του C. Konya. Η μορφή της στοάς και η εγκάρσια διατομή της, λήφθηκε από την διδακτορική διατριβή του S. Zare. Η στοά αυτή έχει επιφάνεια της τάξης των 30 m2. Ο σχεδιασμός της στοάς και των παραμέτρων σχεδιασμού έγινε με την χρήση του εμπορικού σχεδιαστικού προγράμματος «Civil 3D» της εταιρείας Autodesk. Στην συνέχεια, το μέτωπο της στοάς διαχωρίστηκε σε επιμέρους επιφάνειες ανάλογα με την κατηγορία των διατρημάτων που τις καλύπτουν. Τα δεδομένα της ανάλυσης αυτής εισήχθησαν στο πρόγραμμα «Excel» της Microsoft και προσεγγίστηκε ο αναμενόμενος θρυμματισμός του μετώπου. Για να επιτευχθεί αυτό χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο Kuz-Ram. Επιπροσθέτως, έγινε σύγκριση των χρονικών διαστημάτων πραγματοποίησης ορισμένων εργασιών της μεθόδου διάτρησης-ανατίναξης. Οι εργασίες αυτές είναι: η διάτρηση των διατρημάτων, η γόμωση των διατρημάτων και η διαδικασία ξεσκαρώματος. Για τις ανάγκες της ανάλυσης αυτής, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος προσομοίωσης «TunnSim» που προτάθηκε από το NTNU. Επειδή οι δύο μέθοδοι σχεδιασμού δεν εφαρμόστηκαν σε πραγματικές συνθήκες, αναφέρονται οι διαφοροποιήσεις που μπορούν να παρατηρηθούν στα αποτελέσματα. Επομένως, τα στοιχεία προς εξέταση και σύγκριση είναι: η χρήση των εκρηκτικών υλών (γόμωση), ο χρόνος πραγματοποίησης ενός κύκλου εργασιών διάτρησης ανατίναξης (ο οποίος έχει άμεση σχέση με την διάταξη των διατρημάτων στον χώρο και το μήκος διάτρησης των διατρημάτων) και ο αναμενόμενος θρυμματισμός του μετώπου. Τέλος, παρουσιάζονται υπό την μορφή πινάκων τα συμπεράσματα της παρούσας διπλωματικής εργασίας.

    Abstract:
    The purpose of this dissertation is to compare two alternative blast design methods of a tunnel face. The two methods are: the Norwegian method (NTNU method) and the Konya method. The first method,  which was proposed by S. Zare in his doctoral dissertation in 2007, utilizes parallel drillholes with a length of 3.0 m. Zare, moreover, proposed the charging pattern. The second method, which was proposed by Konya in 1995, utilizes angled drillholes with a length of 2.0 m. Consequently, an alternative charging pattern is proposed, according to Konya’s method. The shape and area of the cross-section of the tunnel face considered here, was taken from the doctoral dissertation of S. Zare. The tunnel face has an area of 30 m2. The design of the tunnel face and of the design parameters was done using the designing program «Civil 3D» of the company Autodesk. Then, the tunnel face was divided in subareas, based on the type of blastholes which covered them. The data of this analysis were inserted into the program «Excel» of Microsoft for the prediction of fragmentation distribution based on the Kuz-Ram model. Additionally, a comparison of the operation times of certain activities of the drill and blast method was made between the two methods. These activities are: the drilling of the blastholes, the charging of the blastholes and the scaling. For the needs of this analysis, the Simulation method «TunnSim» which was presented by NTNU, was used. As the two design methods were not applied in real conditions, some differences are reported, which can alter the results. Therefore, the items for examination and comparison are the following: the usage of explosive materials (charging pattern), the realization time of a round of operations of the drill and blast method (which is related to the drilling pattern and the length of the drillhole or the round length) and the expected fragmentation of the muck pile of the tunnel face. In conclusion, the observations and the remarks of this dissertation are presented in the form of tables.



© Πολυτεχνείο Κρήτης 2012