Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

 
Ονοματεπώνυμο: Αντωνίου Γιώργος Φωτόπουλος Ιάσων

Τίτλος:Μετα-Αεροδρόμια: Σύγχρονες προσεγγίσεις πρώην χώρων Αεροδρομίων
Title:Post-Airports: Modern approaches in the reuse of former Airports

Τετάρτη 5 Δεκέμβρη 2018, 11 π.μ.
K4 ισόγειο

Εξεταστική Επιτροπή

Επικ. Καθ. Καραμανέα Παναγιώτα (επιβλέπουσα)
Επικ. Καθ. Βαζάκας Αλέξανδρος
Αναπλ. Καθ.Τσακαλάκης Δημήτριος 

Περίληψη

 Ο άνθρωπος έχει αφιερώσει μεγάλα ποσά χρόνου και πόρων για την κατασκευή αεροδρομίων. Βουνά έχουν μετακινηθεί, νέα νησιά έχουν φτιαχτεί στη θάλασσα και τεράστια εδάφη γης έχουν καθαριστεί για να κάνουν το όνειρο της πτήσης δυνατό. Η κατασκευή μεγάλης κλίμακας κτιρίων και εγκαταστάσεων αεροδρομίων θα συνεχιστεί και στο άμεσο μέλλον καθώς οι αριθμοί επιβατών αεροσκαφών συνεχώς θα αυξάνονται. Αλλά τι συμβαίνει όταν το αεροδρόμιο δεν χρησιμοποιείται;
 Ενώ σχεδιαστές όπως ο Peter Latz έχουν ερευνήσει την ιδέα της επαναχρησιμοποίησης των μετά-βιομηχανικών τοπίων, δεν έχει δοθεί ακόμα πολύ σκέψη στον όρο μετα-αεροδρόμιο. Η επαναχρησιμοποίηση των αεροδρομίων παρουσιάζει μοναδικά ζητήματα λόγω της οικονομικής τους σημασίας, του ρόλου τους ως κόμβων μεταφορών και των τεράστιων και σημαντικών κτιρίων και εγκαταστάσεων τους. Ο χώρος του αεροδρομίου απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και εξέταση από τους σχεδιαστές, προκειμένου να πραγματοποιηθεί επιτυχώς ένα στρατηγικό σχέδιο αξιοποίησης ενός τέτοιου χώρου.
 Αυτή η διατριβή, λοιπόν, προτίθεται να εξετάσει την ενδεχόμενη επαναχρησιμοποίηση των αεροδρομίων με κριτική ματιά, και να δώσει απάντηση σε ερωτήματα όπως:

• Πώς αντιμετωπίζεται ένας χώρος πρώην αεροδρομίου;
• Αποτελεί ένας τέτοιος χώρος ένα αστικό κενό ή ένα χώρο μνήμης και ιστορίας;
• Υπάρχει τρόπος να επαναχρησιμοποιηθεί ο χώρος λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη χρήση του ως αεροδρόμιο και αξιοποιώντας αυτήν την ιδιότητα να δημιουργήσει νέες παραγωγικές χρήσεις από τα υφιστάμενα κτίρια και υποδομές του;
• Πώς έχει αντιμετωπιστεί μέχρι τώρα η περίπτωση του Ελληνικού;

 Έχοντας κατά νου αυτά τα ερωτήματα γίνεται μία έρευνα σε αναπλάσεις χώρων πρώην αεροδρομίων, η οποία καταλήγει στην περίπτωση του πρώην αερολιμένα Ελληνικού, όπου μελετάται η μέχρι τώρα αντιμετώπιση της Ελλάδας στο ζήτημα της αξιοποίησης του χώρου και ο σχεδιασμός ανάπτυξης που έχει επιλεχθεί προς υλοποίηση.

Abstract

 Man has dedicated large amounts of time and resources to construct airports. Mountains have been moved, new islands made in the sea, and vast swaths of land have been cleared, all to make the dream of flight possible. The large scale building of international airports and the efforts and investment to make them possible will continue for the foreseeable future as air passenger numbers continue to rise. But what happens when the airport is unused?
 While designers like Peter Latz have explored the idea of reusing post-industrial landscapes, not much thought has been given to the post-airport condition. The re-use of airports presents unique issues because of their economic importance, role as transportation and infrastructure hubs, enormous buildings, substantial infrastructure and vast spaces. The area of the airport requires special attention and consideration by the designers in order to successfully carry out a strategic plan for the use of such a space.
 This thesis, therefore, intends to examine the possible re-use of airports with a critical eye, and to answer questions such as:

• How is a former airport site treated?
• Is such a space an urban vacuum or a space of memory and history?
• Is there a way to reuse the site taking into account its previous use as an airport and taking advantage of this capacity to create new productive uses from its existing buildings and infrastructure?
• How has the case of Hellenic been addressed so far?

 Bearing these questions in mind, we conduct a research into the redevelopment of former airports, including the case of the former Airport of Hellinicon, where we are studying how Greece is dealing with the issue of space utilization and the development plan that has been chosen to be implemented.