Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

Τίτλος εργασίας: 
Συγκριτική μελέτη θερμομεταλλικών πηγών υψηλής και χαμηλής θερμοκρασίας. Παραδείγματα από Κρήτη και τον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο.
 

Συμβουλευτική Επιτροπή:
Καθηγητής Εμμανουήλ Μανούτσογλου (Επιβλέπων)
Καθηγητής Νικόλαος Καλλίθρακας - Κόντος 
ΕΔΙΠ Νικόλαος Σπανουδάκης

Περίληψη εργασίας:

Περίληψη

Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής εργασίας πραγματοποιήθηκε μετά από μια πρώτη γεωλογική προσέγγιση, η συγκριτική μελέτη κατανομής κύριων στοιχείων και ιχνοστοιχείων δειγμάτων υδάτων από δύο θεσμικά αναγνωρισμένων  ιαματικών πεδίων και μιας ιστορικά/παραδοσιακά ιαματικής περιοχής του ελληνικού χώρου. Τα δείγματα για την συγκριτική μελέτη και τις συσχετίσεις που συνδέονται με αυτή πάρθηκαν από δημοσιευμένες εργασίες σχετικά με τα πεδία της Αιδηψού στην βόρεια Εύβοια, των Καμένων Βούρλων του νομού Φθιώτιδας στην Στερεά Ελλάδα και του Αγίου Αντωνίου του νομού Χανιών στην νοτιοδυτική Κρήτη. Οι τρεις αυτές περιοχές υδροληψίας δομούνται από εντελώς διαφορετικής λιθολογίας, προέλευσης και ηλικίας πετρώματα που παρόλη την διείσδυση του θαλασσινού νερού στις παράκτιες υδροφορίες από όπου πάρθηκε το σύνολο των δειγμάτων οι ομοιότητες και οι διαφορές στο γεωλογικό υπόβαθρο αντικατοπτρίζεται στην υδροχημεία των υδάτων.

Η κύρια γεωλογική ομοιότητα που μπορεί κανείς να καταγράψει είναι ότι όλα τα δείγματα φιλοξενούνται σε υδροφορίες που βρίσκονται εντός ανθρακικών πετρωμάτων διαφορετικού βαθμού μεταμόρφωσης. Η ύπαρξη υψηλής και χαμηλής ενθαλπίας υδάτων που υπάρχουν στις περιοχές της Αιδηψού και Καμμένων Βούρλων αυτονόητα παραπέμπει σε υδροφορίες που επηρεάζονται από διαφορετικές γεωλογικές διεργασίες: τα υψηλής ενθαλπίας ύδατα επηρεάζονται από την τοπική ηφαιστειότητα, που δεν επηρεάζει τους υδροφορείς χαμηλής ενθαλπίας στις εν λόγω περιοχές και λείπει παντελώς από την υδροφορία της Κρήτης. Η ύπαρξη γύψων από την άλλη στην ευρύτερη περιοχή που φιλοξενεί την υδροφορία στην Κρήτη επηρεάζει καθοριστικά την υδροχημεία των υδάτων και τα διακρίνει από αυτά των άλλων περιοχών που δεν εμφανίζουν γύψους.

Ποιο συγκεκριμένα: Τα ύδατα της περιοχής του Αγίου Αντωνίου είναι χαμηλής θερμοκρασίας (14.2°C - 15.2°C), χαρακτηρίζονται ως χλωρονατριούχα λόγω ανάμιξης με το θαλασσινό νερό (φαινόμενο Venturi) και περιέχουν υψηλή συγκέντρωση ραδονίου.

Τα ύδατα της περιοχής της Αιδηψού διακρίνονται σε δύο ομάδες. Τα νερά υψηλής θερμοκρασίας (43.9°C - 82.2°C) χαρακτηρίζονται ως χλωρονατριούχα, επηρεάζονται από την ύπαρξη του μαγματικού θαλάμου που εντοπίστηκε σε βάθος 18km και περιέχουν επίσης ραδόνιο. Η ομάδα χαμηλής θερμοκρασίας στην ίδια περιοχή  (θερμοκρασίες από 12.2°C - 23.2°C) παρουσιάζει πολύ χαμηλότερες τιμές ολικά διαλυμένων στερεών. Τα ύδατα χαρακτηρίζονται ως ασβεστούχα - διττανθρακικά.

Τα ύδατα της περιοχής των Καμένων Βούρλων που μελετήθηκαν είναι χαμηλής ενθαλπίας (θερμοκρασίες από 29.6°C - 40.4°C), χαρακτηρίζονται χλωρονατριούχα είναι εντόνως μεταλλικά και περιέχουν υψηλές επίσης συγκεντρώσεις ραδονίου.

Με βάση την κατανομή των κύριων ιόντων είναι εμφανείς οι διαφορές όχι μόνο στο χαρακτηρισμό των υδάτων μεταξύ περιοχών υψηλής και χαμηλής ενθαλπίας, αλλά και μεταξύ περιοχών χαμηλής ενθαλπίας. Όπως φαίνεται από τα διάφορα συγκριτικά  διαγράμματα συγκεντρώσεων, οι παράγοντες που επηρεάζουν τον χημισμό των υδάτων καθορίζονται από το σύνολο των γεωλογικών παραμέτρων της κάθε περιοχής.