Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

Θέμα: Συμβολή της σεισμικής ανάκλασης στην απεικόνιση του υπεδάφους για την παρακολούθηση κατολισθήσεων σε περιοχή στις Βαυαρικές Άλπεις

Συμβουλευτική Επιτροπή:
Καθηγητής Βαφείδης Αντώνιος
Καθηγητής Στειακάκης Εμμανουήλ
ΕΔΙΠ Δρ. Κρητικάκης Γεώργιος 

Περίληψη:
Το περιεχόμενο της διπλωματικής μου εργασίας περιλαμβάνει τη διαχείριση συνθετικών δεδομένων σεισμικής ανάκλασης για την παρακολούθηση κατολισθήσεων σε περιοχή στις Βαυαρικές Άλπεις. Καταγράφεται αναλυτικά ο τρόπος και η διαδικασία δημιουργίας των συνθετικών στοιχείων, με την μέθοδο των πεπερασμένων διαφορών δια της χρήσεως του προγράμματος Matlab και αρμοζόντων αλγορίθμων, που εκτελέσθηκαν στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής του πολυτεχνείου Κρήτης. Στη συνέχεια έπεται η επεξεργασία αυτών των συνθετικών δεδομένων.
 Η επεξεργασία περιλαμβάνει την στατική διόρθωση των συνθετικών δεδομένων, τον υπολογισμό της μέσης τετραγωνικής ταχύτητας, τη σεισμική χωροθέτηση όσο και τη σεισμική υπέρθεση (stacking). Για τον σχηματισμό μιας βελτιωμένης  αναπαράστασης της τομής σεισμικής υπέρθεσης έγινε χρήση του προγράμματος Transform.
Πραγματοποιήθηκε χωροθέτηση πριν την υπέρθεση όπου χωροθετήθηκαν τα δεδομένα της κοινής πηγής και επίσης για κάθε πηγή μεμονωμένα και κατόπιν επιβάλλεται να προστεθούν τα χωροθετημένα στοιχεία από το σύνολο των πηγών, με σκοπό  να καταλήξουν στη διαμόρφωση της χωροθετημένης πλέον σεισμικής τομής.  Στην διαδικασία της υπέρθεσης αθροίζονται όλα τα σεισμογράμματα και αυτό επιφέρει ως απόρροια να αυξηθούν τα πλάτη των κυμάτων που ανακλώνται και επιπλέον να γίνει ενίσχυση και στο σήμα των σεισμικών ανακλάσεων.
Από την επεξεργασία προέκυψε ότι η σεισμική ανάκλαση είναι κατάλληλη μέθοδος για την απεικόνιση της ζώνης ολίσθησης. Η απεικόνιση των στρωμάτων είναι περιορισμένη λόγω μικρού αριθμού πηγών. Προτείνεται να γίνει επανασχεδιασμός του πειράματος δηλαδή να αυξηθεί το πλήθος των σεισμικών πηγών από έξι τουλάχιστον στις είκοσι για την καλύτερη απεικόνιση των ανακλαστήρων. Επίσης, να επαναληφθεί η διαδικασία της στατικής διόρθωσης χρησιμοποιώντας μοντέλο δύο στρωμάτων για τον ακριβέστερο υπολογισμό της.