Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ

Υποψήφια Διδάκτωρ:  Αικατερίνη Βαλουμά

Α.Μ.: 2014057368

Ημερομηνία παρουσίασης: Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019

Ώρα 12.00 μ.μ.

Αίθουσα: Κ2Α7, του κτιρίου Κ2

Θέμα Δ.Δ. : «Ολοκληρωμένη ανάπτυξη τεχνολογιών αποτοξικοποίησης και διαχείρισης αμιαντούχων υλικών»

Title PhD: “Integrated development of treatment and management technologies of asbestos containing materials”

Επιβλέπων: Καθ. Ευάγγελος Γιδαράκος

Επταμελής Εξεταστική Επιτροπή:

Ευάγγελος Γιδαράκος, Καθηγητής (Επιβλέπων)

Κωνσταντίνος Κομνίτσας, Καθηγητής

Νόνη-Παγώνα Μαραβελάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια

Μηχάλης Γαλετάκης, Καθηγητής

Απόστολος Γιαννής, Επίκουρος Καθηγητής

Eυάγγελος Διαμαντόπουλος, Καθηγητής

Γεώργιος Καρατζάς, Kαθηγητής

Περίληψη

Τα Απόβλητα Εκσκαφών Κατασκευών & Κατεδαφίσεων (ΑEKK) αποτελούν ένα σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα στον τομέα διαχείρισης αποβλήτων. Τα ορυκτά του αμιάντου, λόγω της διαδεδομένης τους χρήσης στον κατασκευαστικό τομέα, καθιστούν τα υλικά που περιέχουν αμίαντο ένα αυξανόμενο ρεύμα αποβλήτων, ως μέρος  που προέρχονται από ανακαινίσεις και κατεδαφίσεις κτιρίων.

Η διδακτορική διατριβή προσεγγίζει το πρόβλημα διαχείρισης των κυματοειδών φύλλων στέγης αμιαντοτσιμέντου (ΕΛΕΝΙΤ). Τα ΕΛΕΝΙΤ είναι κατασκευαστικά υλικά με συνδετικό υλικό το τσιμέντο, ενισχυμένα με ίνες αμιάντου. Ως υλικά στέγης υπόκεινται σε διάβρωση λόγω της έκθεσης σε καιρικές συνθήκες, καθώς η βροχή, η υγρασία, η όξινη βροχή και οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας προκαλούν φθορά.

Μελετάται η επίδραση διαφορετικών συγκεντρώσεων οξαλικού οξέος, ως προς την δυνατότητα αποτοξικοποίησης των ΕΛΕΝΙΤ. Κατόπιν, γίνεται αξιοποίηση της πυριτικής μήτρας του αμιάντου ενσωματώνοντάς της σε ένα δίκτυο πυριτίου. Το τετρα-αιθοξυ-σιλάνιο (Si(OC2H5)4, TEOS) είναι υλικό που χρησιμοποιείται στην παραγωγή πυριτικού δικτύου με τη μέθοδο λύματος-πηκτής (sol-gel). Η αποτοξικοποίηση των αποβλήτων οδήγησε στην παραγωγή μιας μη τοξικής πυριτικής γέλης. Μελετήθηκε επιπλέον, η επίδραση της ακτινοβολίας μικροκυμάτων στη διαδικασία προκειμένου να διαπιστωθεί τυχόν επιτάχυνση της επεξεργασίας των αποβλήτων. Επιπλέον, μελετήθηκε ο συνδυασμός οξαλικού οξέος με πυριτικό κάλιο (K2O3Si)  προς τη διάσπαση των ινών του αμιάντου και τη μετατροπή των αποβλήτων σε μη επικίνδυνη μορφή.

Πραγματοποιήθηκε χαρακτηρισμός των επεξεργασμένων αποβλήτων ως προς τον προσδιορισμό των ορυκτών αμιάντου, των φάσεων κρυσταλλικών και άμορφων φάσεων του αμιαντοτσιμέντου, καθώς και των νέων φάσεων που δημιουργήθηκαν μετά τις επεξεργασίες. Χρησιμοποιήθηκαν αναλυτικές τεχνικές όπως XRPD, FTIR, XRF και TG-DTG. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ο συνδυασμός του οξαλικού οξέος είτε με το TEOS είτε με το πυριτικό κάλιο επιτυγχάνει την πλήρη αποτοξικοποίηση των αποβλήτων και τη διάσπαση της δομής των ΕΛΕΝΙΤ, ενώ παράλληλα παράγεται οξαλικό ασβέστιο λόγω της αντίδρασης του οξαλικού οξέος με τις φάσεις του τσιμέντου και μεγάλη ποσότητα άμορφου πυριτίου μέχρι και 90 %κ.β.

Τα υλικά που προέκυψαν από την επεξεργασία των αποβλήτων μελετώνται για τυχόν ποζολανικές ιδιότητες, λόγω του μεγάλου περιεχομένου σε άμορφο πυρίτιο (90 %κ.β.) και της λεπτότητά τους. Ο προσδιορισμός της ποζολανικότητας αξιολογείται με πρότυπες μεθόδους. Η άμεση αντίδραση των υλικών με το υδροξείδιο του ασβεστίου προσδιορίζεται μέσω της μεθόδου NF P 18 – 513 που ποσοτικοποιεί την κατανάλωση του ασβεστίου από τα μελετώμενα υλικά. Η μακροπρόθεσμη ποζολανική αντίδραση των υλικών εκτιμάται σύμφωνα με το Δείκτη Δραστικότητας Αντοχής (Strength Activity Index, EN 450-1) σε δοκίμια κονιάματος τσιμέντου, που παράγονται αντικαθιστώντας ποσοστό τσιμέντου με το επεξεργασμένο απόβλητο ως πρόσθετο υλικό.

Μελετάται η δυνατότητα ανακύκλωσης των υλικών ως δευτερεύουσες πρώτες ύλες με ποζολανικές ιδιότητες για την παραγωγή δομικών στοιχείων με προηγμένα χαρακτηριστικά. Για την παραγωγή των δοκιμίων χρησιμοποιούνται δύο εμπορικοί τύποι τσιμέντου, τα CEMI 42.5N και CEMII/A-LL 42.5N, πρότυπη άμμος ως αδρανές, και πυριτική παιπάλη (για λόγους σύγκρισης) ως υλικό αντικατάστασης τσιμέντου. Διερευνάται η επίδραση της μερικής αντικατάστασης τσιμέντου (1.5-5 %κ.β.) με την τεχνητή ποζολάνη.

Abstract

This dissertation aims to develop a new technology concerning the detoxification and management of asbestos containing waste (ACW). Asbestos minerals were extensively used as raw materials in the construction sector, rendering asbestos containing materials (ACM) an increasingly hazardous waste stream, mainly due to renovation and demolition waste.

The purpose of this thesis is to manage asbestos cement (AC) corrugated sheets. The AC corrugated sheets are cementitious materials reinforced with asbestos fibers. They are subjected to long term deterioration due to weathering in the natural environment. Since they are roofing materials, rain, humidity, acid rain and temperature variation cause weakening of their composites.

Initially, the effect of different concentrations of the moderate organic acid, oxalic acid, on the detoxification of AC corrugated sheets is investigated. Oxalic acid is able to achieve dissolution of chrysotile fibers. AC was added to oxalic acid solutions of different concentrations in order to investigate the ability of asbestos fibers to react with oxalic acid in the presence of cement. Then, the use of tetraethyl orthosilicate (TEOS) on the simultaneous effect of asbestos cement detoxification and transformation of silica matrix into silica network is studied. This research is focused on the development of a nontoxic sol-gel. The gel is a product of ACW mixing in an aquatic solution of oxalic acid and TEOS addition, under stirring, in room temperature. The selection of the reagents of the combined treatments is based primarily on the oxalic acid’s ability to destruct the fibers of chrysotile, while it is also used as acid catalyst in sol-gel processes. Furthermore, treatment with the same reagents is conducted under microwave irradiation. A combined treatment of oxalic acid and potassium silicate also achieved the transformation of ACW into harmless material.

Characterization analyses of asbestos minerals, cementitious and amorphous phases of AC, as well as newly-formed phases of treated samples, are performed with XRD, FTIR, XRF and TG-DTG. The results indicated that the combined treatment with TEOS achieves the full detoxification and transformation of AC structure. Specifically, during the treatment,  calcium oxalate monohydrate is yielded, due to oxalic acid reaction with cementitious phases, and high production of silica of amorphous phase up to 90 %wt.

Pozzolanic reactivity determination is evaluated based on an accelerated method (NF P 18 - 513) that determines lime-pozzolan reaction and quantifies the pozzolanic reaction measuring Ca(OH)2 reduction in the presence of pozzolans. This method is a fast and accurate way to determine the pozzolanic reactivity of a material. The long-term pozzolanic reactivity of the material, as supplementary cementitious material in mortar specimens is evaluated via Strength Activity Index (EN 450-1).

Subsequently, the possibility of recycling the treated material as secondary raw material with pozzolanic properties to produce building elements with advantageous characteristics is studied. Two commercial types of cement, CEMI 42.5N and CEMII/A-LL 42.5N, standard sand as aggregate and silica fume (for comparison reasons) as additive, are used for the production of the mortars. The effect of the partial cement substitution (1.5-5 %wt.) by the artificial pozzolan is investigated.