05
Απρ
Ονοματεπώνυμο:ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Τίτλος:Αστική γεωργία: χωρική διάσταση και λειτουργία στη σύγχρονη αστική συνθήκη
Τitle:Urban agriculture: spatial dimension and function in the contemporary urban context
Τετάρτη 5 Απριλίου 2023, 15.00 μ.μ
Η παρουσίαση θα γίνει μέσω τηλεδιάσκεψης
Εξεταστική Επιτροπή
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παναγιώτα Καραμανέα (επιβλέπουσα)
Αναπληρωτής καθηγητής :Τζομπανάκης Αλέξιος
Αναπληρώτρια καθηγήτρια:Διμέλλη Δέσποινα
Περίληψη
Η παρούσα εργασία ερευνά την Αστική Γεωργία, αναλύοντας τη λειτουργία των πρακτικών της και τη χωρική τους διάσταση στις σύγχρονες πόλεις. Αρχικά, διακρίνει τις έννοιες του αστικού και του αγροτικού, ορίζει τη γεωργία σαν παραγωγική δραστηριότητα και περιγράφει τη σχέση της με την πόλη. Επιπλέον, αναλύει το ιστορικό υπόβαθρο της σχέσης γεωργίας και πόλης, ξεκινώντας από τις αρχαίες πόλεις και καταλήγοντας στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, μέσα από παλιότερες πρακτικές που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη και την Αμερική. Στην προσπάθεια κατανόησης της σχέσης της γεωργικής δραστηριότητας με τον αστικό ιστό, διερευνάται το θεωρητικό της πλαίσιο της Αστικής Γεωργίας μέσα από έργα και γραπτά των Le Corbusier, Howard και F. L. Wright, καθώς και η εξέλιξη της στην πάροδο των χρόνων. Έπειτα, έχοντας ως βάση τα παραπάνω, καθώς και τη βιβλιογραφία, γίνεται καταγραφή των ορισμών της Αστικής Γεωργίας βάσει των παραγόντων που την καθορίζουν, καθώς και παρουσίαση των διαστάσεων της. Στη συνέχεια, γίνεται κατηγοριοποίηση των δραστηριοτήτων και πρακτικών Αστικής Γεωργίας με βάση τη λειτουργία τους, ερευνώντας παράλληλα τους στόχους, τις στρατηγικές, καθώς και την παραγωγική πλευρά τους. Ακόμη, διακρίνονται οι τυπολογίες της Αστικής Γεωργίας με βάση τη χωρική τους διάσταση, τη σχέση τους και την αλληλεπίδραση τους με τον αστικό δημόσιο χώρο, παρουσιάζοντας εφαρμοσμένα παραδείγματα και πρακτικές από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. Αναλύονται, επίσης, τέσσερις μελέτες περίπτωσης από τη Γαλλία, την Αγγλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα, ερευνάται η λειτουργία τους, η παραγωγική τους αποδοτικότητα, η χωρική και αρχιτεκτονική τους διάσταση μέσα από σχέδια, σκίτσα και διαγράμματα, η σχέση τους με την πόλη και τον δημόσιο χώρο και το αντίκτυπο στην αστική κοινωνική ζωή, μέσα από τον συλλογικό και συνεργατικό τους χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζεται η στρατηγική R-Urban στο Παρίσι και στο Λονδίνο, ερευνώντας αρχικά το θεωρητικό της υπόβαθρο, τους στόχους της για αστική ανθεκτικότητα, βιωσιμότητα, ενίσχυση των δημόσιων χώρων και της εμπλοκής των πολιτών και έπειτα τη σχεδιαστική της προσέγγιση, το Passage 56 στο Παρίσι, εξετάζοντας το σαν μια μικρής κλίμακας αστική επέμβαση δημόσιου χώρου με μεγάλο αντίκτυπο στο αστικό περιβάλλον και την κοινωνική ζωή, το Die Plantage στο Μόναχο, μέρος ενός μεγάλης κλίμακας πάρκου που στοχεύει στη βιωσιμότητα, χρησιμοποιώντας την Αστική Γεωργία ως σχεδιαστικό εργαλείο, και τέλος το έργο Kipos3 στη Θεσσαλονίκη, το οποίο με εργαλείο την Αστική Γεωργία και την συμμετοχή των πολιτών στοχεύει στην ενίσχυση των δημόσιων χώρων της πόλης και στην αυτάρκεια σε συγκεκριμένα προϊόντα. Τέλος, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την έρευνα, στα πλαίσια της αστικής ανθεκτικότητας, του δημόσιου χώρου, της βιωσιμότητας, της συμμετοχικότητας και της Αστικής Γεωργίας ως σχεδιαστικό εργαλείο
Abstract
This dissertation researches Urban Agriculture, analysing the function of its practices and their spatial dimension in contemporary cities. First, it distinguishes the meaning of urban and rural, defines agriculture as a productive activity and describes its relationship with the city. Furthermore, it analyses the historical background of the relationship between agriculture and the city, starting from ancient cities and ending with the First and Second World War and beyond, through earlier practices that developed in Europe and America. To understand the relationship between agricultural activity and the urban fabric, the theoretical framework of Urban Agriculture is explored through the projects and writings of Le Corbusier, Howard and F. L. Wright, as well as its evolution over the years. Then, based on the above, as well as the literature, a list of definitions of Urban Agriculture based on the factors that define it is made, as well as a presentation of its dimensions. Furthermore, Urban Agriculture activities and practices are then categorized based on their function, while exploring their goals, strategies, as well as their productive aspects. Moreover, typologies of Urban Agriculture are distinguished based on their spatial dimension, their relationship and interaction with the urban public space, presenting applied examples and practices from Europe and the USA. It also analyses four case studies from France, England, Germany, and Greece, examining their functioning, their productive efficiency, their spatial and architectural dimension through drawings, sketches and diagrams, their relationship with the city and public space and their impact on urban social life through their collective and collaborative character. More specifically, the R-Urban strategy in Paris and London is presented, exploring first its theoretical background, its objectives of urban resilience, sustainability, enhancement of public spaces and citizen engagement, and then its design concept, Passage 56 in Paris, analysing it as a small-scale urban public space intervention with a large impact on the urban environment and social life, Die Plantage in Munich, part of a large-scale park aiming at sustainability, using Urban Agriculture as a design tool, and finally the Kipos3 project in Thessaloniki, which, using Urban Agriculture as a tool and citizen participation, aims at enhancing the city’s public spaces and self-sufficiency in specific products. Finally, the conclusions of the research are presented in the context of urban resilience, public space, sustainability, participation and Urban Agriculture as a design tool.