Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

Ονοματεπώνυμο:Κονταδά Αναστασία

Τίτλος:ΧΩΡΙΚΕΣ ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ. ΑΝΑΠΟΛΩΝΤΑΣ ΒΙΩΜΑΤΑ ΧΩΡΩΝ 

Title:SPATIAL QUALITIES AND INTERNAL REFLECTIONS. RECOLLECTING SPATIAL EXPERIENCES

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024, 14 μ.μ.

Εξεταστική Επιτροπή

Καθηγητής Νικόλαος Σκουτέλης  (επιβλέπων)
Καθηγητής Αλκέτας – Κωνσταντίνος Ουγγρίνης 
Καθηγήτρια Δήμητρα Χατζησάββα 

Περίληψη

Τι είναι στην ουσία ο χώρος και πώς βιώνεται από τον άνθρωπο; Η επίδρασή του μπορεί να είναι τόσο ισχυρή στην ψυχολογία του υποκειμένου ώστε να δημιουργεί αιώνιους δεσμούς μαζί του; Ο αρχιτεκτονημένος χώρος, δύναται να βοηθήσει στην ανάδυση των συναισθημάτων του χρήστη του; Αυτά, είναι τα καίρια ερωτήματα που απασχολούν και προσπαθούν να απαντηθούν στην εν λόγω εργασία, διά μέσου μίας προσωπικής αναπόλησης χώρων που κάποτε αλληλεπίδρασα μαζί τους και που με επηρέασαν. Οι τόποι που αναλύονται, είναι άλλοτε χώροι σπουδαίων αρχιτεκτόνων και άλλοτε οι απλοί καθημερινοί που φιλοξενούν τις στιγμές μας. Όλοι τους όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, διεγείρουν το συναίσθημα μέσα από μερικά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής τους. Η ανάλυση της εργασίας λοιπόν, ξεκινάει από το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο εξετάζεται η έννοια του χώρου μέσα από το πρίσμα της φιλοσοφίας, της σχέσης του με τον άνθρωπο και τα νοήματα που μεταφέρει σε αυτόν, αλλά και την έννοια της ατμόσφαιρας. Το επόμενο κεφάλαιο, πραγματεύεται το πεδίο συνάντησης αρχιτεκτονικής και ψυχανάλυσης, όπου εξετάζονται οι κοινές έννοιες για τις δύο αυτές επιστήμες και αφορούν το δίπολο οικείο – ανοίκειο, τη φαντασίωση και τη μνήμη. Η κύρια έρευνα της εργασίας αναλύει τους χώρους που με επηρέασαν. Η αναφορά σε κάθε χώρο γίνεται με τη ματιά του παιδιού που πρώτη φορά αλληλεπιδρά με το χώρο και καταλήγει με την ερμηνευτική οπτική του σημερινού αρχιτέκτονα, που αναδύθηκε μέσα από αυτόν. Έτσι, η εργασία ολοκληρώνεται με το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο που αποκομίσαμε από την παραπάνω μελέτη, το  οποίο ενισχύει τη χωρική εμπειρία και δημιουργεί τη λεγόμενη ποιητική αρχιτεκτονική που συγκινεί και δημιουργεί δεσμούς.

Περίληψη της εργασίας στα Αγγλικά. 

What is space essentially, and how is it experienced by humans? Can its impact on an individual's psychology be so strong as to create eternal bonds with it? Is it possible for architectural space to assist in evoking the user's emotions? These are the critical questions addressed and attempted to be answered in the present study, through a personal reflection on spaces that I once interacted with and that influenced me. The places analyzed vary from those designed by significant architects to simple everyday spaces that host our moments. However, they all share a common characteristic: they stimulate emotion through certain specific features of their architecture. The analysis in the paper begins with the theoretical framework where the concept of space is examined through the lens of philosophy, its relationship with humans, and the meanings it conveys to them, as well as the concept of atmosphere. The next chapter discusses the meeting ground of architecture and psychoanalysis, examining the common concepts for these two sciences related to the familiar – unfamiliar dichotomy, fantasy, and memory. The main research of the paper analyzes the spaces that influenced me. The discussion on each space starts from the perspective of a child who interacts with the space for the first time and concludes with the interpretative view of the modern architect that emerged from it. Thus, the study is completed with the architectural vocabulary gained from the above analysis, which enhances the spatial experience and creates the so-called poetic architecture that moves and creates bonds.